Γιώργος Χρανιώτης: «Όσες φορές έχω ερωτευτεί ξεφτιλιζόμουν»

Ο Γιώργος Χρανιώτης ήταν καλεσμένος της Αθηναΐδας Νέγκα στο «Καλύτερα Αργά» του Action 24 και μίλησε για τα όσα έζησε το καλοκαίρι στη Γάζα. «Η γυναίκα μου ανησύχησε περισσότερο απ' όσο ενοχλήθηκε, όταν προσπαθήσαμε με όλους αυτούς τους ανθρώπους να πάμε στη Γάζα το καλοκαίρι με το March to Gaza. Κι εμένα με ανησύχησε.

Όλοι φοβισμένοι ήμασταν. Αλλά κάπως έπρεπε να αντιμετωπίσουμε αυτόν τον φόβο μας και ταυτόχρονα να κάνουμε και το καθήκον μας. Έχει νόημα το να πας εκεί, αυτό ακριβώς αισθάνθηκα. Μια ταυτόχρονη αίσθηση ανεπάρκειας και καθήκοντος. Δεν ξέρω αν δεν ήμουνα πατέρας αν το είχα αισθανθεί, αλλά κάποια στιγμή κατάλαβα ότι δεν μπορούσα να βλέπω άλλο βιντεάκια με παιδιά.

Εγώ προσωπικά τη λέξη γενοκτονία την έχω συνδέσει μόνο με τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, δεν την έχω ζήσει μπροστά μου. Για μένα αυτή η σκληρότητα ήταν πρωτοφανής. Και αισθάνθηκα την ανάγκη να κάνω κάτι.

«Ωραίος τρόπος να θρέψεις τον εγωισμό σου»

Ο καθένας δίνει αυτό που μπορεί. Και χαίρομαι που μπόρεσα να δώσω αυτό, όχι κάτι παραπάνω. Δεν ξέρω αν στο πίσω μέρος του μυαλού μου έλεγα ότι μαζεύω εμπειρίες που θα με κάνουν αργότερα να είμαι πιο καλός ηθοποιός. Δεν έχουμε πολλές φορές την αίσθηση ότι κάνουμε κάτι σημαντικό, εγώ τουλάχιστον δεν την έχω. Είναι πολύ μετρημένες φορές στη ζωή μου και στην τέχνη ακόμα που έχω αισθανθεί σημαντικός. Ευτυχώς υπάρχουν. Εκεί λοιπόν αισθάνθηκα ένα σημαντικό κομμάτι αυτής της στιγμής, αυτής της ιστορίας, αυτής της επιχείρησης. Και χαίρομαι πάρα πολύ που το έκανα.

Είναι ένας πολύ ωραίος τρόπος να θρέψεις τον εγωισμό σου. Εγώ το λέω ξεκάθαρα, δεν κρύβομαι. Δύο πράγματα έχω ανακαλύψει σε σχέση με όσες φιλανθρωπίες έχω κάνει στη ζωή μου που είναι πολλές, αλλά ποσοτικά είναι λίγες. Δεν έχω μεγάλα ποσά να διαθέσω, αλλά έχω πάρει μια τυρόπιτα σε μια γιαγιά. Και πάντα λέω ότι το μισό κομμάτι, αυτό είμαι σίγουρος ότι συμβαίνει, το κάνω για τον εαυτό μου».

Η μπαλαρίνα που μεταμορφώθηκε σε αμαζόνα

Ο Χρανιώτης αναφέρθηκε με τρυφερά λόγια και στη γυναίκα του. «Το βρίσκω υπέροχο να αλλάζει η εικόνα μας. Το βλέπω και να συμβαίνει και στη γυναίκα μου και της το λέω. Η γυναίκα μου είχε πιο λεπτά χέρια, παλιότερα γιατί ήταν μπαλαρίνα, και τώρα με το παιδί είναι πιο μυώδη τα χέρια της, γιατί είναι μαμά. Και ως μαμά και πολύ ενεργή μαμά, σηκώνει το παιδί, οπότε έχει φτιάξει χέρια.

Ο λόγος που έχουν διαμορφωθεί έτσι τα χέρια της, μου φαίνεται απίστευτα σέξι. Το ότι έχει τη δύναμη, την ευχαρίστηση και την επιμονή να σηκώνει το παιδί και να το παίρνει αγκαλιά, όλο αυτό το πράγμα μου φαίνεται σαν μια μπαλαρίνα που μεταμορφώθηκε σε αμαζόνα. Οπότε ίσως αυτή η μεταμόρφωση με αφορά πάρα πολύ και θα βαριόμουν αν είχε μείνει στην μπαλαρίνα».

Έρωτας και δάκρυα

Ο ηθοποιός μίλησε και για τα όσα έχει κάνει για τον έρωτα. «Όσες φορές έχω ερωτευτεί ξεφτιλιζόμουν. Έκανα ό,τι οφείλει να κάνει ένας ερωτευμένος άνθρωπος. Δεν ντρεπόμουν ποτέ να τα σπάσω, χωρίς να κάνω κακό στην κοπέλα. Δεν έχω χτυπήσει ποτέ κορίτσι. Δεν έκλαιγα εύκολα, όχι, αυτό είναι πολύ γυναικείο πράγμα. Θα ήθελα πολύ να το έχω. Δεν μπορώ να ενεργοποιήσω το κλάμα μου. Οι γυναίκες ηθοποιοί μπορούν και τις ζηλεύω πάρα πολύ γι' αυτό. Έχουν καλύτερα αντανακλαστικά, επειδή έχουν μάλλον εκπαιδευτεί από μικρές στο να κλαίνε.

Ευτυχώς δεν υπάρχει μετρητής ευαισθησίας. Αλλά κι εμείς είμαστε ευαίσθητοι. Μας έλεγαν οι άντρες δεν κλαίνε, δεν πρέπει να κλαίνε. Στην πρώτη παράσταση που έκλαψα με την καρδιά μου ήμουν με την Αντιγόνη Βαλάκου στην τελευταία της παράσταση και παίζαμε τη «Μαντάμ Φλο». Και υπήρχε ένα σημείο που θα ήταν ωραία να έκλαιγα. Κι εκεί μου βγήκαν όλα τα κλάματα όλης μου της ζωής. Και το χάρηκα πάρα πολύ γιατί δεν περίμενα. Νόμιζα ότι είμαι ευνουχισμένος με αυτόν τον τρόπο, ότι στο θέατρο δεν θα καταφέρω ποτέ να κυλήσουν δάκρυα από τα μάτια μου».